Przemysław Klimek (ur. 1987 r.) studiował na Wydziale Malarstwa warszawskiej Akademii Sztuk Pięknych w latach 2006-2011 w pracowni malarstwa II-V prof. Mariana Czapli oraz 
w pracowni technik i technologii malarstwa ściennego prof. Edwarda Tarkowskiego (specjalizacja dodatkowa). W 2011 r. uzyskał dyplom z wyróżnieniem i został zatrudniony na stanowisku asystenta w IV pracowni malarstwa Wydziału Malarstwa. W 2016 r. otworzył przewód doktorski w dziedzinie sztuki plastyczne, dyscyplinie sztuki piękne. Jego rozprawa doktorska nosi tytuł: Gotyk i inne źródła inspiracji. Egzamin doktorski z dziedziny dodatkowej – historii sztuki oraz z języka obcego (angielskiego) zdał z wynikiem pozytywnym. Od momentu uzyskania dyplomu prace swoje prezentował na 7 wystawach indywidualnych i brał udział w 8 pokazach zbiorowych w kraju
i za granicą.

            Jego działalność dydaktyczna i organizacyjna w ASP w Warszawie jest bardzo bogata. Samodzielnie organizuje wystawy pracownicze i indywidualne studentów. Wielokrotnie był komisarzem egzaminów wstępnych. Udziela konsultacji dla kandydatów na Wydział Malarstwa. Prowadzi zajęcia ze studentami II i III roku i tworzy zadania problemowe z zakresu malarstwa.
Był współorganizatorem kilku wystaw pracowników Wydziału Malarstwa poza naszą uczelnią. Prowadzi zajęcia w tzw. Akademii Otwartej, działającej przy Wydziale Malarstwa i w szkole podstawowej Didasco w Warszawie. Jako bezpośredni zwierzchnik bardzo cenię współpracę
z Przemysławem Klimkiem, jego dobry kontakt ze studentami, duże zaangażowanie, wiedzę, umiejętności oraz odpowiedzialność w sprawach organizacyjnych i w codziennej pracy dydaktycznej.

          W rozprawie doktorskiej mówi o sprawach zasadniczych dotyczących własnej twórczości. Przedstawia jej źródła i genezę. Klarownie i przekonująco przedstawia drogę swojego rozwoju artystycznego, która jest bardzo osobista i autentyczna. Świadczy ona o niebanalnych obserwacjach, przemyśleniach oraz wnioskach prowadzących do określenia jego obecnej, wyrazistej i oryginalnej postawy twórczej. Z tekstu wyłania się bowiem obraz artysty malarza zafascynowanego także architekturą, która stała się głównym obszarem  jego malarskich poszukiwań. Rozprawa doktorska poza wątkami natury bardzo osobistej, posiada także wysokie walory poznawcze, dotyczące architektury Pomorza Zachodniego (nie tylko gotyku) i nosi znamiona opracowania naukowego z dziedziny historii sztuki. Kluczem do odczytania malarstwa Przemysława Klimka w warstwie konstrukcyjnej obrazu jest pojęcie aksonometrii, które autor interpretuje i stosuje w sposób nadający przestrzeni nowe znaczenie. Jest to ważne odkrycie, które umożliwia mu dalsze, szersze, artystyczne poszukiwania. W związku z tym wysoko oceniam jego artystyczny rozwój i dokonania.

                                                                                                      prof. zwyczajny Andrzej Rysiński