Prowadzący: dr hab. Michał Borys dr Aleksandra Jaxa-Chamiec

 

Od roku akademickiego 2017/2018 w Pracowni Rysunku prowadzone są przedmioty:

Rysunek dla studentów II - IV roku

oraz

Formy Rysunku Współczesnego w ramach specjalizacji dodatkowej dla studentów IV - V roku.

 

Założenia programowe:

Podstawową zasadą nauczania jest indywidualne podejście do studenta. Jak w każdej innej specjalizacji, tak i w rysunku nie da się wyznaczyć ścisłych ram i określić sztywno założeń i efektów. O tym czy dany cel zostanie osiągnięty decydują indywidualne predyspozycje i zaangażowanie w pracę studenta.

Program kształcenia z grubsza można podzielić na dwa podstawowe etapy: I - prace studyjne wykonywane w oparciu o ćwiczenia z natury oraz II - prace kreacyjne wykonywane w oparciu o tematy podawane przez prowadzącego oraz własne projekty artystyczne studentów . Pierwszy etap jest kontynuacją rozwoju kultury plastycznej poprzez doświadczanie różnych technik rysunkowych, kształtowaniem świadomości doboru środków artystycznego wyrazu oraz elementów budowy obrazu w zależności od tematu pracy. Etap drugi opiera się na indywidualnej pracy ze studentem, w której zasadniczą rolę odgrywa jego samodzielność przy określaniu pola zainteresowań twórczych. W zależności od stopnia uzdolnienia, biegłości warsztatowej, a także możliwości twórczych, dalszy zaawansowany rozwój artystyczny studenta jest realizowany poprzez proponowane zadania tematyczne oraz indywidualne projekty wychodzące z inicjatywy studenta. Jest to też czas poszukiwań właściwych środków artystycznego wyrazu, wykraczających poza techniki rysunkowe w klasycznym rozumieniu oraz pogłębionej refleksji dotyczącej własnej twórczości. Ten etap przygotowuje studenta do dalszej samodzielnej pracy artystycznej.

Podstawowym celem nauki rysunku jest wykształcenie studenta zdolnego do dalece samodzielnej pracy, czyli kreacji i odkrywania nowych wartości przy pomocy wszelkich dostępnych środków i technik, z którymi zapoznawał się na wcześniejszych etapach edukacji oraz posiadającego umiejętność dokonywania krytycznej samooceny. Kończąc czteroletni kurs rysunku student powinien dysponować niezbędną wiedzą i posiadać odpowiednio wypracowany warsztat artystyczny pozwalający na swobodne i świadome budowanie własnej wypowiedzi oraz kształtowanie myśli twórczej, natomiast nabyta w toku studiów umiejętność oceniania zarówno cudzych jak i własnych dokonań będzie odpowiadać za późniejszy, dalszy rozwój młodego artysty po opuszczeniu murów uczelni. Zakreślam jedynie bardzo ogólne ramy, ponieważ bardzo trudno jest ustalić sztywne wytyczne dla studentów, którzy są na bardzo zróżnicowanym poziomie dojrzałości nawet w obrębie jednego roku studiów. Uważam, że potrzebne jest bardzo indywidualne podejście do każdego studenta ze szczególnym uwzględnieniem jego predyspozycji i osobowości artystycznej, zarówno przy wyznaczaniu zadań jak i w momencie oceny wykonanej przez niego pracy.

Chcę by prowadzona przeze mnie obecnie pracownia była otwarta na różne postawy twórcze i zaspokajała indywidualne potrzeby poszczególnych studentów a współpraca opierała się na dialogu w relacji nauczyciel – uczeń.

SYLABUS